Willem van der Hofstede

Stadslandschappen.

Sloop en nieuwbouw, verkeer en voetgangers, gebouwen die steeds een andere bestemming krijgen. Architectuur en infrastructuur die samen het gezicht van de stad bepalen. Natuur in de stad. Dat zijn belangrijke thema’s in mijn werk. De directe omgeving is mijn onderwerp. Meestal de stad in al haar gedaantes, soms de natuur. Mijn werk is figuratief. De beelden zijn herkenbaar maar suggestie is belangrijker dan detail. Door tekenen, schilderen en fotograferen concentreer ik me op mijn omgeving. Mijn werk dwingt me goed te kijken, te focussen. Ik zet het beeld van de omgeving stil, ga er een relatie mee aan. Bij complexe stadslandschappen werk ik met foto’s. Tussen het werk door ga ik dan graag terug naar de plek die ik schilder. De sfeer van een plaats proeven, begrijpen wat ik zie op de foto’s.

Ik werk met acryl en met olieverf. Mijn schetsen buiten maak ik met pen en penseel. Als de situatie het toelaat schilder ik ook graag buiten met olieverf naar de waarneming. Steeds gaat het om het aangaan van een relatie met de omgeving. En door dat te doen en het gestalte te geven met een tekening of schilderij hoop ik iets los te maken bij de beschouwer. Een zekere betrokkenheid. Bij mijn werk en, hopelijk, daardoor ook bij zijn eigen omgeving.

Mijn werk is te zien bij Chiefs &Spirits en Smelik & Stokking in Den Haag, bij Art Company in Eindhoven en bij Morren Galleries in Utrecht.

Willem van der Hofstede.

---

---

“Je moet tegen eenzaamheid kunnen,” zegt Willem van der Hofstede (Rotterdam, 1957) over het kunstenaarsbestaan, “heel hard werken en veel alleen zijn.” Soms werkt hij veertien uur aaneen op een dag omdat hij zijn schilderij(en) af wil hebben. In zijn enorme atelier langs de spoorlijn van Hollands Spoor ontmoeten we deze vriendelijke, open man in zwart gekleed met bijna overal verfspetters op zijn kleding. Hier gebeurt het allemaal. De galerieën Chiefs & Spirits en Smelik & Stokking verkopen zijn werk en zorgen dat het geëxposeerd wordt. Met vrienden schildert hij vroege Mondriaans na, omdat ze les van hem wilden hebben. Zelf is hij gek op grote doeken. Zijn schilderingen gaan over de relatie tussen mensen en de door hen ingerichte omgeving. Ginny Goedkoop en Nathalie van Eck stellen hem de vijf uitgelichte vragen.

Als je een dag of nacht in een museum mocht doorbrengen welk museum zou dat dan zijn?
Dat zou Musée de l’Orangerie in Parijs zijn waar de serie waterlelies van Claude Monet hangt. Zoveel kleur en zoveel variatie in verfbehandeling… ik kan dat niet.

Heb jezelf een schilderij gemaakt wat je absolute favoriet is?
Nou ja, toen ik begon maakte ik grote stukken over Den Haag. Ik had er twee van 2,5 meter, maar ik kon er niets mee. De conservator van het Historisch museum Deventer zag ze en wilde ze hebben voor in het museum. Er werd een lezing gehouden en mijn werk hing daar achter de spreker en bovenaan de trap naar de tentoonstelling ook. Trots toen.

Wanneer ben je begonnen en hoe heeft zich dat ontwikkeld?
Vroeger studeerde ik biologie, maar ik verloor me vooral in het tekenen. Ik was altijd al met tekenen bezig, wist het als kind al. Mijn ouders hebben me zo beïnvloed dat ik een maatschappelijk carrière moest beginnen, maar later heb ik dat losgelaten. Ik ben gaan schilderen en volgde workshops.

Ben je autodidact of heb je via opleiding, cursussen, workshops etc. je weg gevonden?
Ik dacht dat ik lekker bezig was met schilderen. Ik woonde in een kraakpand en ik zag mensen van de Academie. Die konden het veel beter. Ik ben toen eerst naar de Vrije Academie tekenen gegaan en daarna naar de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Ik woonde in Amsterdam, maar ben toen in Den Haag blijven plakken. Zonder academie zou ik het niet gered hebben. Het is knap als je het redt zonder vakopleiding, want het is echt wel moeilijk zat. Gek genoeg ga je er bij andere beroepen vanuit dat ze een opleiding hebben gehad. Als je kunstenaar wilt worden, doe het dan goed. Ga informatie opzuigen, ga naar de academie en doe er wat mee.

Wie of wat inspireert je en waarom?
Lekker door de stad zwerven als het net geregend heeft of ’s morgens vroeg. Maar ook ‘s avonds als het daglicht er nog is, is het mooi, dan krijg je verschillende lichtbronnen te zien. Ook inspireert het mij om naar werk van Anselm Kiefer te kijken. Hij maakt geweldige composities, zwaar en indrukwekkend.

Wilt u meer weten ga naar  willemvanderhofstede.nl